امام سجاد علیه السلام فرمود:


حق خداى اکبر، بر تو این است که:

او را عبادت کنى و چیزى را شریک او قرار ندهى. پس اگر تو با اخلاص، این عمل را به جاى آورى، خداوند بر خود چنین قرار داده که امر دنیا و آخرتت را کفایت کند.

حق جان تو، بر خودت این است که:

آن را در طاعت خداوند به کارگیرى.

حق زبان، گرامى داشتن آن از دشنام و عادت دادنش به خیر و ترک یاوه گویى که فایده‏اى در آن نباشد. و نیکى با مردم و خوش گفتارى با آنان است.

حق گوش، منزّه داشتن آن از غیبت، و آنچه که نباید بشنوى.

حق چشم، این است که آن را از محرّمات فروبندى، و نگاه‏ کردن با آن را وسیله عبرت قرار دهى.

حق دستت، این است که آن را به سوى چیزى که بر تو حلال نیست، نگشایى.

حق پایت، این است که به سوى محرّمات راه نسپارى، چرا که با این پاها بر صراط مى‏ایستى.

پس بنگر، تا تو را نلغزانند تا در دوزخ افتى.

و حق شکم، آن است که آن را ظرفى براى حرام نسازى، و بیشتر از حدّ سیرى نخورى‏ .

گلچین صدوق: حکایات و روایات برگزیده کتاب من لایحضره الفقیه، ج‏1، ص:103 -  104