« استاد مرتضى مطهرى بر این اعتقاد است که علم و ایمان مکمل و متمم یکدیگرند، نه متضاد با هم. علم نیمى از انسان را مى‏سازد و ایمان نیمى دیگر را. ایشان همچنین معتقد است که در شناخت کامل جهان، هم به شناخت علمى نیازمندیم و هم به شناخت دینى. از نظر علم، جهان کهنه کتابى است که اول و آخر آن افتاده است به عبارت دیگر نه اولش معلوم است و نه آخرش. از این رو براى شناخت بهتر جهان مى‏باید آغاز و فرجام آن نیز مشخص گردد.

 ایشان رابطه علم و ایمان را چنین ترسیم مى‏کند:


** علم به ما روشنایى و توانایى مى‏بخشد و ایمان عشق و امید و گرمى.


 ** علم ابزار مى‏سازد و ایمانْ مقصد.


** علم سرعت مى‏دهد و ایمان جهت.


** علم توانستن است و ایمان خوب خواستن.


 ** علم مى‏نمایاند که چه هست و ایمان الهام مى‏بخشد که چه باید کرد.


 ** علم انقلاب برون است و ایمان انقلاب درون.


 ** علم جهان را جهان آدمى مى‏کند و ایمانْ روان را روان آدمیت مى‏سازد.


 ** علم وجود انسان را به صورت افقى گسترش مى‏دهد و ایمان به شکل عمودى بالا مى‏برد.


 ** علم طبیعت‏ساز است و ایمان انسان‏ساز.


 ** هم علم به انسان نیرو مى‏دهد هم ایمان، اما علم نیروى منفصل مى‏دهد و ایمان نیروى متصل.


 ** علم زیبایى است و ایمان هم زیبایى است.


 ** علم زیبایى عقل است و ایمان زیبایى روح.


 ** علم زیبایى اندیشه است و ایمان زیبایى احساس.


 ** هم علم به انسان امنیت مى‏بخشد و هم ایمان.


 ** علم امنیت برونى مى‏دهد و ایمان امنیت درونى.


 ** علم در مقابل هجوم بیمارى‏ها، سیل‏ها، زلزله‏ها و طوفان‏ها ایمنى مى‏دهد و ایمان در مقابل اضطراب‏ها، تنهایى‏ها، احساس بى‏پناهى‏ها، پوچ‏انگارى‏ها.


** علم جهان را با انسان سازگار مى‏کند و ایمانْ انسان را با خودش ».


و اما من می گویم :


کجایی علم ؟


کجایی دین ؟


خدایا چه می شد ما هم به مانند خیلی از بندگان خوب تو با این دو بال پرواز می کردیم تا به سعادت و کمال واقعی که خودت به انسان ها وعده دادی نائل می شدیم !


راستی چرا ما انسان ها قدر این دو را ندانسته و با برنامه ریزی درست  سعادت خود و دیگران  را در آنها نمی جوییم ؟!


مشکل کجاست ؟


خودمان ؟  محیط اطراف ؟


و یا مراکز علمی ؟


فقط می توانم بگویم : چقدر کوتاهی ها ... چقدر بی خیالی ها ...چقدر کم توجهی ها ...  چقدر بی برنامه ... و تا حتی چقدر خیانت ها به خود و دیگران ... چقدر و چقدر ... موجب عدم پروازها شده است .


منبع : مجموعه آثار ، شهید مطهری ، ج 2 ، ص 32 .