روز گذشته در برج میلاد به مناسبت روز زن نمونه ای از برنامه ریزی نرم و آرام  آرام مخالفان دین مذهب با رقص پای کوبی زنان به همراه نوازندگی زنان به صورت علنی خودنمایی کرد 

در اینجا چند سوال پیش می آید :

اگر رقصیدن در نگاه نامحرم حرام است

اگر نوازندگی حرام است

اگر دولت ، دولت اسلامی است 

پس چرا این اتفاق نه در یک کنسرت بدون مجوز و نه در یک مهمانی خصوصی بلکه توسط یک ارگان دولتی باید رخ دهد

اگر بگوییم مسئولین خبر از برگزاری مراسم بدین شکل نداشتن هم که خود عذری بر گناه است مسئولی که نداند در زیر دست خود چه میگذرد باید فاتحه آن ارگان را خواند

و اگر واقعاَ غافل گیر شده بودند چرا مراسم را ترک نکردن ، حداقل کاری که باید می کردند ترک این مجلس به نشانه اعتراض بود نه دفاع از آنها 

از نمونه این کارها کم ندیدیم که به نام << آزادی فردی و حقوق بشر و آزادی >> دین و ایمان افراد را با این اعمال زیر سوال بردند و این سوال را برای جوان امروز به وجود آوردند که اگر دین این است پس چرا انقلاب ما انقلاب اسلامی نام گرفت مگر ما  برای زنده کردن معارف ناب اسلام انقلاب نکردیم مگر شعار ما  نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی نبود پس ما را چه شد؟

به همین روال که پیش بریم کم کم به نام آزادی و حقوق بشر همان کاری را میکنند که حکومت قبل به دنبال آن بود و آن چیزی جز سست کردن دین و ایمان مردم نبود اما مشکل حکومت قبل این بود که اینکار را به صورت یک باره انجام داد  اما سیاست دشمنان دین ناب حقیقی و نفوذیان تحت امرشان این است که این کار را آرام آرام انجام می دهند تا قبح آن ریخته شود 

  تا دین مبین اسلام  که برای هر قسمت از زندگی برنامه درست دارد را به بی راهه بکشانند مانند دین های دیگر 

تا کسی دیگر هدف دینی برای ارتقای انسانیت واقعی نداشته باشد که با ظلم و ستم و برای برقراری عدالت قدمی برندارد و به این کارهای بیهوده مشغول شود و عمر خود را به اینکارها سپری نماید .

ای آقای من یا صاحب الزمان ما منتظر ظهورت هستیم تا بیایی و دین واقعی را به ما نشان دهی

ما شرمنده ایم که به نام دین هر کاری که می خواهیم می کنیم

تنها کاری که در توان داریم همین است که دیدگاه خود را به صراحت بیان کنیم و با این کارها مخالفت خود را اعلام نماییم

❣ الّلهُــــــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَـــــــــرَجْ ❣